Γεωδαιτικές Εργασίες στην Ακρόπολη των Αθηνών

 Η ίδρυση του τριγωνομετρικού δικτύου έγινε με τη χρήση παγκόσμιου δορυφορικού συστήματος εντοπισμού θέσης (GPS). Η επίλυση έγινε στο σύστημα αναφοράς ΕΓΣΑ’87 με τη Μέθοδο Ελαχίστων Τετραγώνων (ΜΕΤ) και η εσωτερική αλλά και η τελική μέση οριζοντιογραφική ακρίβεια των συντεταγμένων των κορυφών του τριγωνομετρικού δικτύου ήταν της τάξης των 3mm. Για τις ανάγκες της αποτύπωσης δημιουργήθηκαν δύο οδεύσεις. Η πρώτη πάνω στο βράχο της Ακρόπολης και η δεύτερη γύρω από το εξωτερικό Τείχος. Προκειμένου να αποφευχθεί κάθε παρέμβαση στο χώρο δεν χρησιμοποιήθηκαν γεωδαιτικά βάθρα με εξαναγκασμένες κεντρώσεις αλλά απλά μπουλόνια στο έδαφος. Οι οδεύσεις αυτές ξεκινούν και καταλήγουν στο ιδρυθέν τριγωνομετρικό δίκτυο. Οι συντεταγμένες των κορυφών των οδεύσεων προσδιορίστηκαν από την επίλυσή τους στο ΕΓΣΑ’ 87 με την ΜΕΤ. Η αντίστοιχη μέση οριζοντιογραφική ακρίβεια των συντεταγμένων των κορυφών του πολυγωνομετρικού δικτύου των οδεύσεων είναι της τάξης των 3mm.
Στο πλαίσιο της μελέτης ιδρύθηκε χωροσταθμικό δίκτυο χρησιμοποιώντας ψηφιακό χωροβάτη, ακρίβειας 0.7mm/km.  Από τη σχετική έρευνα που έγινε στα αρχεία της ΓΥΣ διαπιστώθηκε ότι η εγγύτερη υψομετρική αφετηρία βρίσκεται στη διασταύρωση Κηφισσού-Λενορμαν στην εκκλησία Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Επειδή η εξάρτηση αυτή ήταν μοναδική και ταυτόχρονα σε πολύ μεγάλη απόσταση από την περιοχή της Ακρόπολης, χρησιμοποιήθηκαν επιπλέον υψομετρικές αφετηρίες από το Μετρό της Αθήνας που διαθέτει σαφώς πυκνότερο χωροσταθμικό δίκτυο στην περιοχή. Γενικά, από τα αποτελέσματα της επίλυσης του χωροσταθμικού δικτύου με ΜΕΤ προκύπτει ότι η εσωτερική ακρίβεια μεταξύ των υψομετρικών αφατηριών είναι της τάξης του 1 mm, ενώ η τελική ακρίβεια των κορυφών του χωροσταθμικού δικτύου είναι καλύτερη των 4mm σε ένα συνολικό μήκος χωροσταθμικής όδευσης που ξεπερνα τα 8Κm.